به نقل از «فارس»

حاشیه نگاری دانشجوی البرزی از دیدار با رهبری

تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۸۱۳۸۱

خبرگزاری فارس-مهدیه محمدی کلاته سالاری: خودم را جمع و جور کردم و با یک معذرت‌خواهی سرو ته قضیه را هم آوردم؛ جواب داد: اشکالی ندارد دخترم اما حالا حواست به حرف‌های من باشه. مشخصات کامل و عکس کارت ملیتو برای من تا ۱ساعت دیگر ارسال کن. یادت نره‌ها!

مسیری که هر روز با تاکسی می رفتم را اسنپ گرفتم. همه مسیر را غرق در فکر بودم؛ آخه من؟ دوباره؟! باورم نمی‌شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

.. همیشه با خودم می‌گفتم دیگر تمام شد همین یکبار بود. این آرزویی است که دیگر برآورده نمی‌شود! و در اوج ناامیدی کمتر از ۴ماه دوباره دعوت شدم. چه کاری انجام دادم که دیدارِ دوباره نصیبم شد؟ آن هم نه یک دیدار معمولی، دیدار با رهبر انقلاب...

به خانه که رسیدم عکس مدارک را ارسال کردم؛ دیدار ۲۹ فروردین بود؛ تاریخی که هیچ وقت فراموش نمی کنم. قرار شد صبح همان روز برای دریافت کارت ملاقات به سازمان بسیج دانشجویی بروم.

روزها یکی پس از دیگری می‌گذشت؛ اما برای من انگار عقرب‌های ساعت و روزها دست به یکی کرده بودند تا دیرتر از همیشه بگذرند؛ دل توی دلم نبود. بالاخره روز موعود رسید از شدت ذوق و هیجان، شب تا صبح نتوانستم بخوابم. سریع آماده شدم و به سمت سازمان بسیج دانشجویی حرکت کردم؛ ترافیک همیشگی کلافه‌ام کرده بود. بعد از چند ساعت به سازمان بسیج دانشجویی رسیدم. 

مردی قد بلند و هیکلی با لباس یک دست مشکی که مشخص بود نگهبان است جلو درب سازمان با اخم ایستاده بود با خودم فکر کردم حتما اعصاب ندارد و جواب درست به من نمی‌دهد، جلوتر رفتم و گفتم: ببخشید آقا برای دریافت کارت ملاقات آمده‌ام شما می‌دانید کجا باید بروم؟ برخلاف تفکراتم لبخند زد و من را راهنمایی کرد. کارت را تحویل گرفتم هنوز هم باورم نمی‌شد دوباره دعوت شدم. 

اتوبوس‌هایی آماده همراهی دانشجویان تا بیت بودند؛ سوار شدم، ترافیک تهران اما دست از سر خیابانها برنمی‌داشت. نمی‌دانم چقدر طول کشید، اما هرچه نزدیک‌تر می‌شدیم ضربات قلبم تندتر می‌شد. بالاخره رسیدیم. همه دانشجویان گرم صحبت بودند و ذوق و شوق دیدار از چشمان آنها مشخص بود. 

راس ساعت درها باز شد و برای بررسی وارد شدیم. خادمان بیت رهبری با لحن مهربان و لبخند منتظر بودند که تا بیت ما را همراهی کنند. قبل از حیاط اصلی بیت، یک حیاط بود که دورتا دور آن ساختمان‌هایی وجود داشت و درب آنها به همین حیاط باز می‌شد؛ یعنی چه کسانی در این خانه‌ها زندگی می‌کنند؟ آنقدر کنجکاو بودم که سوالم را از خادم بیت پرسیدم که با لبخند جواب داد: مردم عادی. باورم نمی‌شد حیاطی که قبل از حیاط بیت است مردم عادی زندگی می‌کنند!

قبل از ورود به حسینیه برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی همگی ماسک سفید زدیم، وقتی وارد حسینیه شدم؛ با چشم‌هایم به دنبال نزدیک‌ترین جا بودم تا دید خوبی داشته باشم و بتوانم بهتر رهبرم را ببینم. یک جای خالی بین ستون اول و ستون دوم حسینیه قرار داشت؛ به سرعت رفتم و نشستم. بازهم عقربه‌های ساعت نمی‌گذشت. سکوت مطلق بود و هیچکس حرفی نمی‌زد. همه منتظر ورود رهبر بودند که یکباره این سکوت با سر دادن شعارهای مختلف توسط دانشجویان شکست.

محافظان وارد شدند. مسوولان در جای مشخص شده نشستند؛ قلبم تندتند می‌زد و احساس میکردم بدنم از شدت هیجان ضعف کرده. و بالاخره حدود ساعت ۱۶ رهبر انقلاب اسلامی وارد شدند؛ انگار سطل آب یخ روی من ریختند؛ صدای قلبم را احساس می‌کردم. توان بلند شدن نداشتم. بی‌اختیار اشک‌هایم ریخت و با هزار بدبختی با کمک یکی از بچه‌ها به احترام ورود حضرت آقا قیام کردیم؛ عصبی شده بودم؛ اشک‌های مزاحم نمی‌گذاشتند درست رهبرم را ببینیم. هنوز هم باورم نمی‌شد برای دومین بار اینجا هستم؛ تا چند دقیقه احساس می‌کردم مثل همیشه از قاب تلویزیون فقط تصویر رهبر انقلاب را می بینم. تمام بدنم یخ شده بود، اشک‌ها امانم نمی‌داد. به خودم که آمدم دیدم همه بچه‌ها از شدت ذوق و شوق گریه می‌کردند. هنوز نمی‌توانستم باور کنم که رهبرم را از نزدیک دارم نگاه می‌کنم.

مجری جلسه با کسب اجازه از رهبر انقلاب خواست که طبق رسم هرساله ابتدا دانشجویان سخنرانی خود را شروع کنند و جلسه دیگر رسما شروع شد. نمایندگان تشکل‌های دانشجویی در جایگاه برای سخنرانی حاضر شدند و نکاتی را که آماده کرده بودند در محضر مقام اول کشور بیان کردند.

پس از آن سخنرانی رهبر آغاز شد؛ به چهره بچه‌ها نگاه می‌کردم؛ انگار همه وجودشان گوش شده بود تا مبادا چیزی نشنیده باقی بماند.‌ رهبر انقلاب اسلامی چند توصیه به ما داشتند: قصدتان دیده‌شدن نباشد/ شما فکر و خبر و تحلیل به فضای مجازی بدهید نه به‌عکس؛ نه شخص دانشجو نه تشکل دانشجویی این‌جور نباشد که یک حرفی را بزند برای اینکه دیده بشود. این بی‌برکت می‌کند کار را، حرف را بی‌برکت می‌کند، بی‌اثر می‌کند و ضرر هم دارد.

در فضای مجازی غرق نشوند؛ خب حالا فضای مجازی با همۀ حرف‌هایی که گفته می‌شود در کشور وجود دارد. شبکه‌های اجتماعی وجود دارد. بعضی‌ها نشسته‌اند که از طرف فضای مجازی سیل‌وار، تحلیل و خبر و مطلب و مبنا به این‌ها داده بشود این غلط است.

شما روی فضای مجازی سوار شوید، شما فضای مجازی را هدایت کنید، شما فکر و خبر و تحلیل به فضای مجازی بدهید نه به عکس.

دوقطبی‌گری خواستِ دشمن است

فعالیت‌های دانشجویی نباید جامعه دانشجویی و کشور را دوقطبی کند. مطالبۀ دانشجویی همراه با واقع‌‌بینی و ارائه راه‌حلِ علمی و عملی باشد.

سخنانی مثل یک پدر که بچه‌هایش را خوب می‌شناسد؛ نیازهایشان را می ‌داند و به آن توجه دارد. 

پس از پایان سخنان رهبر انقلاب اسلامی، صدای اذان در فضا پیچید. این لحظه را امکان ندارد تا ابد فراموش کنم… رهبر ایستاده بود برای اقامه نماز. ما هم اقتدا کردیم: ۳رکعت نماز مغرب به امامت ولی امر مسلمین جهان؛ الله اکبر! 

پس از پایان نماز همگی شروع کردند به نوشتن نامه‌ برای حضرت آقا و آنها را تحویل خادمان دادند و یکی پس از دیگری حسینیه را ترک کردند اما دل‌هایشان برای همیشه در این حسینه جا ماند.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: دیدار دانشجویان با مقام معظم رهبری دانشجویان باورم نمی شد رهبر انقلاب فضای مجازی بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۸۱۳۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ترانه کودکان که ترند شد: ببعی چقدر باهوشی!

تعداد بازدید : 0 کد ویدیو دانلود فیلم اصلی کیفیت 480 بازدید 13 به تازگی موسیقی کودکانه «ببعی تو بازیگوشی» که برای آموزش خردسالان ساخته شده در فضای مجازی وایرال شده اما جامعه‌ای که این موسیقی در فضای مجازی به آن توجه کرده‌اند افراد نوجوان تا بزرگسال هستند! اصل ویدیو و شماری از واکنش‌های کودکان به آنها را می‌بینید.